ความเสน่หามีรสหวานกว่าน้ำตาล

เพราะน้ำตาลยังมีจุดอิ่มตัว แต่ความเสน่หา..หามีไม่

คำเตือน บทความนี้อาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพของท่านที่เป็นโรคเบาหวาน

ความรักเอย เจ้าลอยลมมาหรือไร....ความรักนั้นจะลอยลมมาหรือไม่ฉันไม่รู้  รู้แต่ว่าเมื่อถึงจุดพีค ความรักสามารถทำให้ฉันตัวเบา เหมือนจะลอยตามลมไปไหน ๆ ได้ ฉันเชื่อว่าไม่เพียงฉันหรอกที่มีประสบการณ์แบบนี้ เพราะฉันไม่ใช่มนุษย์คนแรกของโลกที่รู้จักความรัก ความเสน่หา

ฉันชอบความรัก และรู้สึกยินดีที่สามารถรักใครสักคน และคิดถึงเขาเป็นคนแรกทันทีที่ลืมตาตื่นในยามเช้า คิดถึงก่อนนอน แม้ในความฝัน..ก็ยังรู้ว่าตัวเองนอนยิ้มหวานเมื่อเห็นคนที่เรารักแวะมาทักทายกัน ฝันถึงคนที่เรารักทีไร ก็ตื่นมาอย่างสดชื่นทีนั้น หลายครั้งที่ลืมตามาแล้วหัวเราะ เป็นการเริ่มวันใหม่ที่ไม่เลวเลยใช่ไหม? ดังนั้น จงลัลล้าเถิด ถ้ารู้สึกว่าเราชักจะไปหลงรักใครเข้า อย่ามัววิตกเลยว่า..
ตายละวา สามีฉันจะรู้ไหมเนี่ยะ / หรือเพื่อนฉันจะว่าไงเนี่ยะ ดันไปหลงรักสามีเพื่อน ... (อันไหนจะเลวร้ายกว่ากันเนี่ยะ 5555555) ก็ถ้ามันเป็นเพียงความรู้สึก ก็ไม่ต้องไปวิตกกังวล ตราบใดที่ยังไม่ถึงกับลุกขึ้นหอบผ้าย้ายไปอยู่กับเขา อันนำมาซึ่งความแตกแยกของครอบครัว ถ้าทำถึงขนาดนี้ก็สมควรวิตกอยู่
ฉันรักเขาได้ไง เพศเดียวกันชัด ๆ หรือว่าฉันชอบเล่นดนตรีไทย 55555555555 ฉันมักจะเจอข้อกล่าวหาแบบนี้เป็นประจำจนชักชิน และไม่สนใจที่จะแก้ข้อกล่าวหา เพราะฉันรู้ดีว่าฉันเล่นดนตรีไม่เป็น พอไปได้ก็คือเปียโน ดีดป๋องแป๋ง ก๊องแก๊งไปเรื่อย แต่คนที่รู้จักฉันจริง ๆ จะรู้ว่าฉันไม่ประสาเลยกับเรื่องทอม ๆ ดี้ ๆ
ก็แค่ขอให้ได้รัก ได้ชอบ พอให้หัวใจกระดี๊กระด๊า กระชุ่มกระชวยไปตามเรื่อง

เกิดเป็นหญิงแท้จริงแสนลำบาก     จะเที่ยวมากรักชายใดให้บักสี
ครั้นรักหญิงด้วยกันก็โดนดี            ว่านิยมชมดนตรีชนชาติไทย -_-'
ครั้นจะอยู่ไร้คู่รักก็ห่อเหี่ยว             ใจเปล่าเปลี่ยวซึมเศร้าเหงาไปไหม
จะรักหมา-ปลา-แมว-นกไม่สาใจ     เท่ารักในสไปซี่คนด้วยกัน ฯลฯ

ปากคนน่ะ ถ้าเขาจะนินทาว่ากล่าวเรา ไม่ว่าเราจะรักอะไร เขาก็มีเรื่องให้ว่าได้อยู่ดี ยิ่งดันเป็นสาวโสดนี่ยากหนีพ้น ไม่รักใครเลย ก็ไม่วายหาว่า..เป็นคนรักตัวเองอย่างร้าย 555555555 ฉะนั้น ฉันถึงไม่ให้ราคากับคำพูด คำวิจารณ์ของคน ฉันสนใจอยู่แค่ว่า
1. เมื่อฉันรักแล้ว ฉันมีความสุขดี มีรอยยิ้มได้ทั้งวัน นอนหลับก็ฝันหวาน
2. ความรักของฉันไม่ไปทำให้ชีวิตของใครต้องตกอับ หรืออยู่ในความทุกข์ เพราะดันไปรักผัวเขา แถมมีฟีคแบ็ค 555555

วัฒนาสอนให้ฉันรู้ว่าโลก และสรรพสิ่งโดยเฉพาะมนุษย์กำเนิดมาจากความรักของพระเจ้า ฉันจึงคิดอยู่เสมอว่า..โลกก็ควรหมุนไปด้วยความรัก ลองนึกดูซิคะว่าทุกวันนี้โลกเราน่าอยู่น้อยลงทุกวัน เพราะความรักที่มนุษย์มีต่อโลก และต่อมนุษย์ด้วยกันมันลดน้อยลง  จึงเกิดการแสวงหาผลประโยชน์ ตักตวงเอาอย่างละโมบ

รวมทั้งวัฒนาของเราด้วยเช่นกัน...นับวันก็จะมีผู้คนเข้ามากอบโกย ไม่ว่าจะเป็นด้านผลประโยชน์ที่จับต้องได้ หรือในรูปแบบอื่น ๆ ที่ล้วนแล้วแต่เหมือนปลวกตัวเล็ก ๆ ที่ค่อย ๆ กัดกินรากฐานทีละน้อย ๆ ต่อให้เป็นเสาหลักที่ทำด้วยไม้แกร่งสักแค่ไหน ลองจำนวนปลวกมีมากมาย คนกำจัดปลวกไม่มี เสานั้นก็ย่อมถึงกาลผุพัง อวสานอย่างแน่นอน  พระพุทธศาสนาบอกว่า..ใด ๆ ในโลกล้วนอนิจจัง ไม่มีสิ่งใดจีรัง แม้แต่ศาสนาใด ๆ ก็ตาม วันหนึ่งก็จะถึงเวลาเสื่อมลงไปจนได้  เราอาจจะไม่เก่งขนาดเป็นคนกำจัดปลวก แต่ขออย่าให้เป็นปลวกซะเองเลย

135 ปี...ยังเยาว์ไปสำหรับวัฒนาของพวกเรา ช่วยกันดูแล รักษาไว้ในเติบโตเป็นสาว และอยู่จนแก่เฒ่าเถอะค่ะ อย่าแชเชือนเหมือนว่าเราไม่ได้ผูกพันต่อกัน เหมือนคำพูดของเพื่อนคนหนึ่งว่า...จบการศึกษาแล้วก็แล้วกัน...เลย เพราะวัฒนาไม่ได้เป็นเพียงสถานศึกษาที่สอนให้เราอ่านเขียนพูดได้ แต่วัฒนาให้มากกว่านั้นนัก

ให้อะไรมากนักหนาเหรอ?  ลองเอามือทาบหัวใจ ทำจิตให้นิ่ง แล้วถามหัวใจคุณเองก็แล้วกัน.