วันเสาร์ที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2561

The day Dr.B+ becomes WWA 105

เป็นวันหนึ่งที่ฉันมีความสุข และรู้สึกอยากบันทึกไว้ เป็นอีกเหตุการณ์หนึ่งที่ตอกย้ำถึง’สายใยวัฒนา’ได้เป็นอย่างดี 


วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่อ่องมีความอิ่มอกอิ่มใจมากค่ะ อิ่มท้องกับบะหมี่หมูตุ๋น ข้าวเหนียวทุเรียนมะม่วงที่พี่หมอบี๋จัดเลี้ยงน้องๆ และอาหารนานาที่เพื่อนๆรุ่น105ขนมาสมทบ 

พวกเรานัดกันมาประหนึ่งเป็นมีตติ้งย่อยและพี่หมอบี๋เจ้าของบ้านก็เกือบจะเหมือนแขกรับเชิญ😂😂😂😂หลายคนอาจจะสงสัยว่าพี่หมอบี๋มาสนิทกับน้องๆรุ่นลูกโต๊ะหลายคนตั้งแต่เมื่อไร อยากจะบอกว่าหลายคนที่มาก็เพิ่งรู้จักพี่หมอบี๋แบบตัวเป็นๆในวันนี้ค่ะ ก่อนหน้านี้เพียงได้ยินชื่อและเรื่องราวอันน่าประทับใจผ่านการเจ็บตัวของอ่อง🙄แล้วทำไมถึงได้แห่แหนกันไปบ้านพี่หมอบี๋กันเป็นกองทัพเยี่ยงนี้? เรื่องมันก็มีที่มาที่ไปดังนี้ค่ะ 
อย่างที่หลายๆคนทราบมาก่อนหน้าไม่นานว่าอ่องเกิดเจ็บป่วยและไม่ได้คิดวางแผนมาก่อนว่ามันจะกลายเป็นเรื่องต้องผ่าตัดเพราะเป็นโรคฮิตของสตรี คือมะเร็งในมดลูกและบุคคลสำคัญที่จัดการให้อ่องได้รับการรักษาที่ดีที่สุดจนอ่องปลอดภัยและวันนี้หายดีเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ คือพี่หมอบี๋Peenut Chartiอ่องก็เพิ่งรู้ว่านอกจากพี่หมอบี๋แล้ว เพื่อนๆที่รู้จักกันมาตั้งแต่อนุบาล1และหลายช่วงอายุก็รักและห่วงใยไม่น้อยกว่าพี่หมอบี๋. เพราะเมื่อทราบข่าว Queeny Tantiก็เป็นตัวแทนเพื่อนๆตะแล้บแก๊บโทรไปขอบคุณพี่หมอบี๋ที่เทคแคร์อ่องอย่างดีทั้งกายและหัวใจจนอ่องหายเร็วราวปาฏิหาริย์. (ที่ปาฏิหาริย์กว่าคือไม่รู้เลยว่าตัวเองเป็นโรคมะเร็ง)😅😅😅😅พี่หมอบี๋คุยกับควีนประสาคนคุ้นเคย และจบลงที่การวางแผนจะจัดเลี้ยงฉลองเมื่ออ่องหายป่วยที่บ้านพี่หมอบี๋เอง  พอพี่หมอบี๋เล่าให้อ่องฟัง อ่องก็คิดในใจว่าพี่หมอบี๋น่าจะไม่รู้อะไรบางอย่าง😂😅😂😅😂
นั่นคือความรู้รักสามัคคีของรุ่น105 ประกอบกับช่วงที่อ่องป่วยนั้นเรื่องราวของพี่หมอบี๋เป็นที่สนใจใคร่รู้ของเพื่อนๆยิ่งนัก เผลอๆมากกว่าอาการเจ็บไข้ได้ป่วยของอ่องอีกพอได้ยินว่าพี่หมอบี๋จะเลี้ยงฉลองให้. เพื่อนๆก็เลยลงชื่อกันเป็นโขยงอย่างที่เห็น ยังมีอีกหลายคนที่คงอยากรู้จักด้วยแต่เกรงใจไม่กล้าออกปาก ข้างพี่หมอบี๋....เมื่อแรกที่ฟังจำนวนน้องๆที่จะมาเยือนบ้านถึงกับตกใจ55555 มีความกังวลว่าจะดูแลต้อนรับไม่ทั่วถึง. อ่องรับรองกับพี่หมอบี๋ว่าเพื่อนอ่องทุกคนน่ารัก และสามารถดูแลตัวเองได้เป็นอย่างดีค่ะ พี่หมอบี๋จึงคลายกังวลลงไปบ้าง ที่จริงก็ออกจะเกรงใจพี่หมอบี๋เหมือนกันค่ะ แต่ก็เข้าใจเพื่อนๆด้วยเช่นกันไม่สามารถตัดชื่อใครออกได้ 
ก็ยังมีความเชื่อว่าเพื่อนๆจะสามารถทำให้พี่หมอบี๋มีความสนุกสนานได้ และพี่หมอบี๋ก็สามารถทำให้น้องๆมีความสุขได้จากจิตใจที่เปี่ยมด้วยความเมตตาอารี  ก่อนหน้านี้ 2วันพี่หมอบี๋ได้ทำความสะอาดบ้านเตรียมต้อนรับน้องๆเต็มที่ ฝนฟ้าก็ใจดีรดน้ำสวนทุกวันจนชอุ่มชุ่มชื้น เพื่อนๆก็เตรียมของฝากมาขอบคุณพี่หมอบี๋กัน ส่วนอ่องเตรียมตัวเล่นน้ำฝนกับกินทุเรียนค่ะ😑🙄😆 ใกล้ถึงวันก็ต้องถามตำแหน่งทิศทางบ้านพี่หมอบี๋เพราะไปกันจากหลายตำแหน่งที่อยู่ โชคดีที่สมัยนี้มีกูเกิ้ลแม็ปมีจีพีเอส. ทำให้อะไรๆง่ายขึ้น แต่ก็ยังมีรถคันนึงหลงทาง😅😅😅😅เช้าวันที่5อ่องตื่นมาเตรียมตัวพร้อมตั้งแต่ตี5 เพื่อจะไปถึงบ้านพี่หมอบี๋11โมงกว่า
พี่หมอบี๋ให้การต้อนรับน้องๆ เกือบ20ชีวิตอย่างอบอุ่นและสนุกสนานจนเวลาผ่านไปเผลอแป๊บเดียวเกือบเย็นแล้ว หลังกินข้าวเสร็จ ฝนกระหน่ำตามใจอ่องปรารถนา แต่ไม่มีใครสนใจหรือให้ออกไปเล่นน้ำฝน เพราะกำลังติดพันกับช่วงwho am I and who are you. 😐🙄😑ถึงจะฟังไม่รู้เรื่องเลยว่าเขาคุยไรกันแต่แก่นแท้ของวันนี้คือความสัมพันธ์ระหว่างพี่-น้อง เราคุยกันด้วยความคุ้นเคยเร็วมาก ไม่นานก็แทบจะไม่เหลือความแปลกหน้าระหว่างกัน นี่แระคือสายใยวัฒนาค่ะ🤗🤗🤗🤗เสียงหัวเราะ สีหน้าเปื้อนยิ้มก็สามารถทำให้วันเสาร์ที่5เดือน5นี้เป็นวันที่โคตรดีสำหรับอ่องเลยค่ะ มันทำให้อ่องคิดว่าคุ้มแฮะที่เจ็บตัวจากการผ่าตัดยกเครื่องในออกไปหลายอย่าง😆พอฝนหยุดตกพวกเราก็จะลากลับแล้วเพราะเกรงใจเจ้าของบ้านเต็มที มีคนนึงที่ไม่ค่อยอยากกลับ-คนที่คุณก็รู้ว่าใคร เสนอว่าเราควรไปเดินชมสวน จึงเป็นที่มาของภาพสวยๆเปี่ยมที่อารมณ์อิ่มสุขที่สามารถสัมผัสได้แม้จะไม่ได้ไปด้วยชุดนี้ค่ะ อ่องขอขอบคุณพี่หมอบี๋ที่ต้อนรับเพื่อนๆอ่องทุกคนในวันนี้ ขอบคุณพี่หมอบี๋ที่รักและเอ็นดูอ่องเป็นครั้งที่เท่าไรไม่รู้ รู้แต่ว่าไม่ใช่ครั้งสุดท้าย😅😆😅😆
อ่องหวังใจว่าพี่หมอบี๋และเพื่อนๆอ่องจะเป็นพี่เป็นน้องที่มีความปรารถนาดีต่อกันตลอดไปค่ะ❤️❤️❤️❤️❤️❤️


อ่องมีความประทับใจพี่หมอบี๋อีกอย่างหนึ่งคือ. พี่สามารถจำชื่อน้องๆได้หมด จำได้ด้วยว่าใครทำงานที่ไหน บ้านอยู่ไหน. อ่องยังไม่รู้เลยอ่ะ😂😂😂😂😂 ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมพี่จึงเรียนหมอค่ะ