เลือกตั้งพาหรรษา

ริเป็นหัวคะแนนซะด้วย

ไม่คิดว่าจะสนุกกับการเลือกตั้งกรรมการสวว.มาก่อนเลย จริง ๆ แล้วเซ็งนิดหน่อยที่ป๊ากกับแก้วไม่มา แถมพอถึงเวลาพี่เก็จดันลาป่วยอีก เซ็งซึมลึกเลยงานนี้ แต่ลึกแป๊บเดียว ก็เที่ยววิ่งวุ่นหาเสียงให้เพื่อน และพี่ ๆ บางคนที่มีคนฝากฝังไว้ หาเสียงให้เพื่อน ๆ และรุ่นอื่น ๆ ที่หมายตาไว้ ป๊ากฝากพี่มุกดาไว้เป็นพิเศษ เพราะคุณเธออยากให้พี่เขาเข้ามารับช่วงเป็นนายทะเบียนต่อจากตัวเอง เจอใครที่พอรู้จักชื่อ ก็ทำตีสนิทเข้าไปถามแกมตอบแทนว่าเลือกใครได้หรือยังคะ ยังหรือคะ? งั้นฝากคนนี้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ (เหลือไว้ 1 ที่ให้ตัดสินใจเอง 55555)
เพื่อนรุ่น 105 ก็ยังไม่มีใครมา เลยเที่ยวคุยไปหมดทุกโต๊ะ ร่อนอีกแล้ว หาข้ออ้าง จริง ๆ ต่อให้เพื่อนมาก็ร่อน 555555 ขนาดนี้งานนี้แทบไม่มี my wwa heartthrobs อ๊ะ-ต้องพูดว่าไม่มีเลยซิ  ทำให้รู้ใจตัวเองว่าแท้ที่จริงแล้ว แค่อยู่ในวงล้อมของวัฒเนี่ยน ก็เป็นสุข เป็นสุขแล้วค่ะ ยิ่งวันก็ยิ่งคุ้นเคยกับพี่ ๆ น้อง ๆ ง่าย แม้ว่าจะเห็นกันไม่กี่ครั้ง แม้ว่าจะไม่เคยคุยกันมาก่อน ก็สามารถพูดคุยทักทายได้ไม่ขัดเขินอีกต่อไป

พี่ ๆ รุ่น 100 สร้างความประทับใจให้สูงสุดด้วยความรักความสามัคคีที่มีให้เห็นตลอดทั้งในและนอกโรงเรียน แม้แต่พี่วลว.พี่แจ้ พี่ต้าและอีก 2-3พี่ที่มีกิจธุระก็ยังมาใช้สิทธิ์ก่อน ขอหยอดคะแนนให้พี่หนิง + พี่อุ๊ก่อนจะรีบกลับไปทำธุระต่อ สปิริตแรงดีไม่มีตกจริง ๆ ค่ะ แต่ขนาดนี้แล้ว ตอนที่คุณแม่แก้วเอาตะโก้แห้วมาฝากพี่น้อง ฉันก็ยังบอกพี่หนิงว่า...อย่าเพิ่งกินจนกว่าผลจะออกนะคะ แต่ไม่ต้องห่วงเพราะฉันกินแทนแล้ว

ระหว่างรอเวลา พี่หมอกัลยากับคุณแม่แก้วนั่งร้องเพลงดอกไม้แห่งสยามคลอไปกับเสียงเทปที่เปิด ฉันดีใจที่ได้เจอพี่ไก่แก้วในวันนี้ด้วย งานอะไรที่ไม่คิดว่าจะเจอ ก็มักเจอ แต่ไอ้ที่คิดว่าพี่จะมา ไม่เคยเห็นหน้าเลย สงสัยต่อไปต้องไม่คิด จะได้เห็นทุกงาน 555555555 อีก 1 อาทิตย์ก็เป็นงานวัฒนาแฟร์ คงได้เจออีกหลายคนให้หายคิดถึงแน่นอน

ตอนพี่ตุ้ยมา ฉันก็รีบไปรับหน้า และนำเสนอสส.ในดวงใจ อีตอนส่งโพยให้พี่ตุ้ย พี่แอ๊ะนั่งกินข้าวข้าง ๆ นึกได้ว่าในโพยไม่มีชื่อพี่แอ๊ะ รีบตะครุบกระดาษปิดคว่ำ แหม ระดับพี่แอ๊ะไม่ต้องพึ่งหัวคะแนน ก็นอนมาอยู่แล้วค่ะ เลขสุดเฮงหมายเลข 9 แถมได้มา 99 คะแนน เลขสวยตั้งแต่ต้นจนจบ

แม้ว่าจะมีตัวเลือกในใจ  เขาให้เลือกไม่เกิน 10 คน จะเลือกคนเดียวก็ได้ กี่คนก็ได้แต่ห้ามเกินสิบคน ไอ้ฉันก็นึกว่าต้อง 10 คน อีตอนกาคะแนนในคูหานับแล้วนับอีก กลัวบัตรเสีย 5555555555 มารู้ตอนที่ลุ้นคะแนน พี่ติ๋งบอก...เฮ้อ เป็นหัวคะแนนยังไงเนี่ยะ กติกาเลือกตั้งยังรู้แบบไม่ครบถ้วนเล้ย ทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มาเลือกตั้ง แต่เป็นครั้งแรกที่สนใจพิธีกรรมทั้งหมด ถึงกับไปนั่งหน้าโพรเดี้ยมฟังคำอภิปรายเลยทีเดียว

พี่จุ๋มให้เวลาคนละ 2 นาที มีเพียงแค่ 1-2 คนมั้งที่พูดสั้น ๆ นอกนั้น...พี่จุ๋มต้องแอบส่งซิก น้อง ๆ หมดเวลาแล้วแต่น้อง ๆ ก็ยังจ้อต่อตามที่ตั้งใจไว้ หาได้เหลือบตามองพี่จุ๋มไม่ 55555 ฉันว่าครั้งหน้าต้องติดระฆังไว้ แล้วเคาะแกร๊ง ๆ แบบกรรณิการ์ ธรรมเกษร ในรายการเก่าแก่ครั้งเรายังเยาว์วัย ถ้าฉันลงสมัคร...2 วิหน้าโพรเดี้ยมก็เกินพอแล้ว...

พอผู้สมัครทุกคนอภิปรายจบ พี่จุ๋มก็บอกให้น้อง ๆ (ศิษย์ปัจจุบัน) ทำการลงคะแนนก่อน ฉันหันไป โอ้ว ตัวแปรเยอะ ทีแรกกระหยิ่มใจแระ คนที่เราหมายปองต้องได้รับเลือกแน่ ๆ เพราะอ้อนขอคะแนนไปทั่วแล้ว แล้วนี่อะไร? ฉันลืมเสียงส่วนใหญ่ได้ไงเนี่ยะ 5555555

ขำตอนที่เห็นครูวรรณดีไปต่อแถวนักเรียนเป็นศิษย์เก่าคนแรก เพราะผู้สมัครทุกคนพูดได้ดี ทำเอาฉันต้องแก้โพย ตัดสินใจหนักอีก เพราะเลือกไปเลือกมาเกิน 10 คน 5555555 ประมาณรักพี่เสียดายน้อง ถ้าเป็นไปได้ก็อยากเลือกทุกคน ชอบอยู่แล้วที่จะเห็นพี่น้องทุกคนมาร่วมแรงร่วมใจกันทำให้วัฒนาที่รักของเราปึกแผ่นเป็นแก่นสาร เสียเวลาอยู่ในคูหานับไม่ให้กาเกิน 10 คน เดี๋ยวบัตรเสีย

พอเลือกตั้งเสร็จ ทีแรกก็ว่าจะไปส่งพี่หมอ และคุณแม่แก้วถึงรถ แต่คุณแม่แก้วมัวโอ้เอ้ล่ำลาน้อง ๆ อยู่นาน ฉันเลยไม่สามารถไปส่งถึงรถได้ เพราะไม่อยากพลาดช็อตเด็ด ส่งต่อหน้าที่ให้...(เอิ่มจำไม่ได้ว่าใคร 555555) แล้ววิ่งไปเกาะขอบบอร์ดคะแนน คราวนี้นั่งข้างพี่ติ๋ง เพิ่งเข้าใจบรรยากาศการนับคะแนนสส.และหัวอกของหัวคะแนน เดี๋ยวนั้นเอง นี่ขนาดเป็นการเลือกตั้งในสังคมเล็ก ยังตื่นเต้นยังลุ้นซะขนาดนี้ ตอนแรกพี่จุ๋มประกาศคะแนน อ่านเลขเร็วไปหน่อย กรรมการพี่ปลาขีดแต้มคะแนนไม่ทัน 555555 พี่ติ๋งช่วยทักท้วงตรวจสอบอย่างแข็งขัน แถมช่วงแรก ๆ พี่ปลาขีดแต้มห่าง ๆ ช่วงท้ายก็ต้องมีต่อแถวให้ยิ่งงงงวยเป็นสีสันการนับคะแนนอีก เห็นไหมล่ะคะ สนุกตั้งแต่ต้นจนอวสาน

เลขสวยบางทีก็เป็นกำไรให้ไม่น้อย เลข 1 น้องปัด เลข 9 พี่แอ๊ะ  และเลข 20 พี่มุกดา มาวินแบบไม่ต้องลุ้น ที่เหลือ ก็มีสูสีกันน่าดู แต่ก็ไม่มีความผิดหวังอะไรกับผลคะแนน เพราะไม่ว่าใครจะได้รับเลือก และไม่ได้รับเลือก ทุกคนก็พร้อมที่จะยื่นมือเข้ามาด้วยความเต็มใจหากได้รับการเอ่ยปากขออยู่แล้ว ฉันหยิบกล้องมาถ่ายบอร์ดคะแนนไว้ แต่พอกลับถึงบ้าน เอ๊ะทำไมไม่มีรูปในกล้อง? จำได้ว่าถ่ายไว้นี่นา 55555555 พอกลับมาเจอเพื่อนและพี่บางคนถามใน fb ว่าใครได้รับเลือกตั้งบ้าง เลยตอบไม่ได้ ขนาดว่าไปอยู่ตั้งแต่ต้นจนจบนะเนี่ยะ 5555555555
ตอนกลับ เพราะป๊ากไม่มา เลยติดรถพี่น้อยกลับ พี่น้อยบ้านอยู่ละแวกเดียวกัน แต่ต้องไปเดิน Terminal ก่อน เนื่องจากลูกชายยังมาไม่ถึง พี่น้อยบอกว่าเพิ่งเคยมาเดิน เลยชวนพี่น้อยไปเที่ยวห้องน้ำ 5555555 ไม่ได้ไปทำกิจส่วนตัว แค่ไปทัศนาดูเฉย ๆ

ท้ายนี้ ขอขอบคุณพี่ ๆ น้อง ๆ และเพื่อน ๆ ทุกคนที่อาสาเข้ามาทำงานให้โรงเรียนของเราอีกครั้งค่ะ งานแบบนี้ต้องอาศัยความเสียสละ และอดทนอย่างสูง ถึงแม้ว่าฉันจะไม่เคยทำอะไรจริงจัง แต่ก็เกาะรอบรั้วสมาคมติดตามการทำงานของพี่ ๆ น้อง ๆ มา 3 ปีแล้ว เป็น 3 ปีที่ได้อะไรมามากมายจริง ๆ โดยเฉพาะสายใยรักแห่งวัฒนา.