วันอาทิตย์ที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2555

ฟินไม่เลิกกับการฟังปุ้ยร้องเพลงสด

เพิ่งรู้ว่าบางครั้งเพลงก็ทำให้เราอิ่มทิพย์ได้
เพราะเมื่อคืนปุ้ยบอกว่า..รออ่านบล็อกด้วยคน 55555 เช้านี้เลยปั่นให้ปุ้ยอ่านก่อน เพื่อปรับระดับอารมณ์ให้เป็นปกติจะได้เขียนบทความที่เป็นกลางให้พี่เจน ไม่รู้จะกลางแบบไหน ท่าทางจะออกแนวกลางดวงพรซะละมั้ง 555555
ตื่นเช้ามา 7 โมงเปิด fb ดู โหคนมากด like รูปคู่กับปุ้ย มากกว่า 30 คน สายหน่อยมากกว่า 60 คน โอ้กล้วยปิ้ง 5555 แต่..มากกว่าครึ่งเป็นใครก็ไม่รู้ สงสัยแฟนคลับปุ้ย เลยไปดูรูปที่ปุ้ยถ่ายกับคนอื่น ๆ ในวันเดียวกัน ก็ไม่เห็นคนกด likeมากมายเท่า เลยสงสัยต่อว่าเด็ก ๆ คงจะกดเพื่อแสดงความเคารพแฟนคลับอาวุโส ~~สวัสดีจ้ะหลาน ๆ 5555
ที่จริงก็ไม่ได้คิดว่าจะได้ไปนั่งฟังเพลงปุ้ยสด ๆ อีกในระยะใกล้ เพราะเพิ่งไปฟังที่สวนหลวงร.9 มา แล้วก็รู้สึกเขินที่แก่แล้วยังวิ่งตามฟังเพลงนักร้องคนโปรดยังกับวัยรุ่น แต่พี่เจนมาขอให้เขียนบทความลงวารสาร conice ให้เวลา 5 วัน (ณ วันนี้ก็เหลือ 3 ละยังไมได้เริ่มเลย 55555) ก็บอกพี่เจนไปว่า...ขอเขียนเรื่องปุ้ยได้ไหมคะ พี่เจนตอบมาหลังจากนั่งอึ้งและอาจจะส่ายหน้าไปมาเล็กน้อยหลายนาทีว่า...น่าจะได้นะ แต่อย่าออกแนวบ้าดารานะ...
โฮะทีพี่เจนกรณีคุณหลวงอ๋อมล่ะคะ? 55555555 อนึ่ง อ่องยังไม่ถึงขนาด crazy ปุ้ยซะหน่อย ที่ crazy จริง ๆ น่ะพี่เก็จค่ะ ปุ้ยเรียกว่า ชื่นชอบ พี่เจนก็เลยแบ่งรับแบ่งสู้ว่าลองเขียนมาดูละกัน แล้วพี่จะบอกว่าผ่านการพิจารณาหรือไม่....โหย เป็นครั้งแรกที่พี่เจนพูดแบบนี้กับฉันนะนั่น 555555 ปกติเห็นเชื่อมั่นในทุกเรื่องที่ฉันเขียน ตอนนี้ความเชื่อมั่นของพี่เจนหายไปไหนแล้วค้า?
พอดีว่าน้องชายสุดที่รักสั่งให้ช่วยจัดตะกร้าของขวัญปีใหม่ให้ลูกค้า เลยหาเรื่องไปส่งตะกร้าวันเสาร์ เพื่อจะได้เลยไปฟังเพลงปุ้ยในตอนเย็น เนื่องจากอโศกกับ cw ก็ไม่ไกลกันเท่าไร เสร็จธุระกับน้องชายตั้งแต่ก่อนบ่ายโมง ว่าจะไปเดินหาซื้อหมวกมาทำ decoupage ให้น้อง กับเป้ใช้สักใบ ใบเก่าใช้มานานเต็มทีแล้ว น้องชายแนะนำให้ไปจตุจักร แต่ฉันไพล่ไปลงสยาม เพราะมันร้อนเลยขี้เกียจไปเจเจ ที่จริงกลัวพลาดฟังเพลง 55555
เดินทั่วสยามหาเป้และหมวกถูกใจไม่มี...ราคาก็แพงเกินรับไหว ว่าจะไปมาบุญครองก็ชักเมื่อยแล้ว เลยคิดว่าพรุ่งนี้วันอาทิตย์ค่อยไปเจเจแล้วกัน ว่าแล้วก็บ่ายหน้าสู่ cw เพราะยังไม่แน่ใจว่าปุ้ยจะร้องตรงไหน ฉันมันไม่สันทัดพื้นที่ cw มาเดินนับครั้งได้ มาถึงเวทีล้านนาที่ cw ตั้งแต่บ่าย 3 กำหนดของปุ้ยคือ 5 โมงเย็น จะนั่งรอเลยก็กระไรอยู่นะ 555555 ไม่มีโครงการจะย้ายสำมะโนครัวไปดอยสะเก็ดซะด้วยซิ นึกได้ว่าวันที่ 30 จะนัดพี่เจนมากินตะลิงปลิง เดินหาร้านหน่อยดีกว่า เคยอ่านมาเขาบอกว่า cw ใหญ่มาก อาจจะใช้เวลาร่วมชั่วโมง แต่..ความเป็นจริงคือ 10 นาทีก็เจอแล้ว ทำไมเจอง่ายขนาดนี้? 5555555 แล้วนี่ฉันจะใช้เวลา 2 ชั่วโมงที่เหลือทำอะไรล่ะนั่น?
พยายามทำใจให้สนุกกับ window shopping แต่เดินตั้งนานก็ยังไม่ 5 โมงซะที ชักเหนื่อยแล้ว ไปนั่งจองที่ฟังเพลงดีกว่า 55555555 นั่งรออยู่นาน ปุ้ยก็มา ตอนแรกที่เห็นจำไม่ได้หรอก แต่คิดเหมือนกันคนนี้คล้ายปุ้ยจังนิ อาจจะเป็นพี่น้องเขาหรือเปล่า? ปุ้ยง่วนอยู่กับเครื่องเสียงเพื่อเตรียมการ เราก็นั่งมอง มองไปมองมา ปุ้ยมองสบตามาพอดี ยกมือไหว้ทักทายเหมือนจะพูดว่าสวัสดีค่ะพี่อ่องประมาณนี้ (ถ้าอ่านปากไม่ผิดนะ เพราะนั่งอยู่ระยะห่างเกินกว่าจะได้ยินเสียง) ช็อคเล็กน้อย ตื่นเต้นมากกว่า...ปุ้ยจำชื่อฉันได้ด้วย?!?!? wow 5555555
โปรแกรมเริ่ม late กว่าที่กำหนดไว้ครึ่งชั่วโมง แต่ก็คุ้มค่ามากมาย เพราะวันนี้ปุ้ยเป็นศิลปินเดี่ยวบนเวทีเล็ก ๆ แห่งนี้ ได้ฟังเพลงจุใจมาก ทั้งได้นั่งใกล้ ๆ เสียงก็ชัดไม่กระจายเหมือนตอนไปฟังที่สวนหลวงร.9 เพลงแรกที่ร้องคือลาวดวงเดือน เสียดายที่ปุ้ยร้องแบบ short cut อยากฟังเต็ม ๆ มากกว่า เนื่องจากเพลงนี้เป็นเพลงที่โปรดปรานมานานมาก
นานแค่ไหน โปรดปรานมากแค่ไหน ไปถามพี่เก็จดูได้ 555555 ถูกขอให้ดีดเปียโนเพลงนี้เป็นร้อย ๆ รอบแล้ว (แต่คุณพี่ก็ยังคงเส้นคงวาตรงดีดผิด ๆ ถูก ๆ ได้ทุกรอบ 555555)
ร้อง ๆ อยู่เข็มขัดหลุดกระเด็น 55555 นี่ขนาดเห็นบอกว่าไม่ได้กินข้าวเลยตั้งแต่เช้านะเนี่ยะ 
เพลงที่ฟังแล้วล่องลอยมากที่สุดสำหรับวันนี้ยกให้ลาวคำหอม และรองลงมา..เสน่หา..ฟังแล้วปิติจับขั้วหัวใจ แทบลืมหายใจเลยทีเดียว มันช่าง...จะใช้คำว่าอะไรถึงจะพรรณนาได้อย่างใจ? ฟังมาเป็นร้อย ๆ รอบทั้งทางคลิป ทาง mp3 แต่ขอบอกว่าเสียงสด ๆ ที่ได้ยินนั้น ...ขอเชิญนึกภาพนะคะ นพพรยืนอยู่บนยอดเขา อากาศสุดแสนบริสุทธิ์ อุณหภูมิที่สบายที่สุด สายลมโชยมาเอื่อยอ่อน แล้วนพพรก็สูดอากาศนั้นเข้าเต็มปอด ฮ้า~~~~ ความชื่นใจประมาณนี้เลยค่ะ555555 เขียนมาถึงตรงนี้..เริ่มเห็นใจพี่เจนครามครัน 555555555
เอากล้องขึ้นมาเพื่อถ่าย vdo แต่ถ่ายไปไม่ถึง 15 วิแบตดันหมดซะนี่ เซ็งไปเลย แบตสำรองก็ไม่มี แต่ได้ผูกมิตรกับหนุ่มน้อยข้าง ๆ ไว้ หล่อด้วยนะคะขอบอก 555555 ตอนอยู่ในงานฟังไม่ออกว่าชื่ออะไร แต่กลับมาบ้านรู้ใน fb ว่าชื่อ โซล พอถึงเพลงเสน่หาเพลงโปรด กล้องตัวเองแบตหมดใช่ป่ะ อยากได้คลิปนี้มากสะกิดหนุ่มยิก ๆ ...น้องจ๋า--ถ่ายคลิปดิ  ๆ ... หนุ่มโซลนอกจากหล่อแล้วยังมีน้ำใจ ทำตามแบบ (คง) งงจังตรู ไม่รู้ตัวว่าพี่สาวตามมาจากบ้าน???5555555
อัดคลิปให้ไม่พอ ยังถูกขอให้ช่วยถ่ายรูปคู่กับปุ้ยอีกด้วยนะ โอ้เจ้าป้า 5555555 จริง ๆ แล้วตลอดเวลา 1 ชั่วโมงที่ชมการแสดงได้พูดคุยกันตลอด รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างตามประสา แต่ก็ทำเนียนคุยไหลลื่นไปเรื่อย มีหาของไม่เจอบ้างประปราย ใจความที่ได้คือหนุ่มน้อยเป็นแฟนคลับน้องปุ้ยมานานแล้วก่อนเวที the voice Thailand อีก

ช่วงที่แฟนคลับมะรุมมะตุ้มกับปุ้ย ฉันก็ได้คุยกับพี่ป้อม ...(งงไหมคะ เรียกแม่ว่าพี่ เรียกลูกว่าน้องปุ้ย ก็จะเรียกคุณแม่ก็กระไรอยู่..แก่กว่าแค่ 6 ปี แต่ยังไม่อยากผันตัวเองเป็นน้าของปุ้ย) ได้รู้หลาย ๆ เรื่องเกี่ยวกับปุ้ยเพิ่มขึ้น ที่จริงถามเผื่อจะเอาไปเป็นสาระเขียนบทความลงวารสารพี่เจน แต่ก็..555555..เรื่องมีสาระไม่ค่อยชอบ ชอบแต่เรื่องไร้สาระ  เขียนไปลัลล้าไป นี่ซิคือสิ่งที่ชีวิตควรจะเป็น จะทำอะไรก็แล้วแต่ ไม่ว่าจะเพื่อใครหรือไม่ สิ่งแรกนั้น...คนทำต้องมีความสุข สิ่งที่ทำออกมาจึงจะดี และสามารถมอบความพึงพอใจให้ผู้อื่นได้
สิ่งที่ฉันเขียน มันอาจจะไม่ปึกแผ่นเป็นแก่นสาร แต่มันก็บริการเป็นกันเองกับคนอ่าน เว้นแต่พี่เจนที่ป่านนี้อาจจะหน้านิ่วคิ้วขมวดไปแล้วว่านี่น้องฉันจะส่งบทความให้ทันเวลาไหม เหลือเวลาอีก 2 วัน 555555 ของงี้ต้องลุ้นค่ะพี่เจน ต้องลุ้น~~~
ขณะที่เขียนบล็อกอยู่ พี่ตุ้มก็โทรมาเรียกให้ออกไปเจอกันที่ทองหล่อ...ปิดคอมโลดแล่นไปทันที 555555 ก็แหมรอมาตั้งเกือบปีกว่าพี่ตุ้มจะมีเวลาให้นิ ได้ไปกินข้าว 1 มื้อ 2 ร้านอาหาร แปลกไหมคะ? แถมสองร้านก็ไม่ได้อยู่ใกล้กันด้วยนะ ร้านที่สองอยู่ central world 555555 มาสองวันติดเลย ระหว่างกินข้าวพี่ตุ้มก็ถามเรื่องปุ้ย ไม่ได้เจอกันเกือบปีก็จริง แต่ฉันเขียนเมลคุยกับพี่ตุ้มตลอด ดังนั้นพี่ตุ้มจึง update ความเป็นไปของชีวิตฉันตลอดเวลา รู้ว่าตอนนี้น้องสาวกำลัง in  กับปุ้ยมากแค่ไหน มากขนาดเขียนบล็อกถึงปุ้ย 2 บทความติดกัน ....
จริง ๆ บล็อกนี้...ที่ตัดสินใจเขียนเพราะปุ้ยบอกว่ารออ่านหรอก 5555555 เราจะปล่อยให้นางฟ้าเสียงสวรรค์ประทานรอเก้อได้ไง ไม่ได้แน่นอน เดี๋ยวนางฟ้าไม่มีความสุข ร้องเพลงไม่เพราะ 555555555 ยังรักษาความ r e w ได้คงเส้นคงวาจริงจริ๊ง.
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=2txHuszxg-s  เพลงลาวดวงเดือน ตอนร้อง เข็มขัดหลุดซะงั้น 55555
http://www.youtube.com/watch?v=NLgdFzgilVE&feature=youtu.be เพลงเสน่หา แบบเดี่ยวไมโครโฟน

http://www.youtube.com/watch?v=B7BY7cR4d5g&feature=youtu.be เพลงลาวคำหอม ที่สุดฟิน

1 ความคิดเห็น:

อ่อง นพพร กล่าวว่า...

Duangpon Pongphasuk ขอบคุณมากนะคะ ปุ้ยอ่านแล้วค่ะ เพลินมาก:) โดยเฉพาะตอนเข็มขัดปุ้ยหลุด โอยๆๆ หมดกัน555:)