งานวันเกิดสัญจร อาจารย์วรรณดี

ลุยตลาดน้ำอโยธยา เงินสะพัด ECCO 5555

ขอออกตัวก่อนนะคะ ตอนแรกไม่คิดจะเขียนเรื่องราววันนี้ เพราะไม่ค่อยรู้จักใคร ดังนั้น ขอให้ถือเป็นไดอารี่ส่วนตัว เล่าสู่กันฟังระหว่างฉันกับพี่ ๆ เพื่อน ๆ ที่ไม่ได้ไป อย่าได้เอาสาระอะไรจากบันทึกเล็ก ๆ นี้เลยนะคะ  (ถามจริงอ่อง...หล่อนเคยเขียนอะไรที่มีสาระด้วยเหรอ 55555 ก็...เอ้อ....) จะไม่เขียนเล่า ก็ขัดใจพี่หนิง พี่เฉิดมิได้  ที่พี่หนิงไม่ได้ไปทราบเหตุผลแล้ว...แต่คุณพี่เฉิดศิริ ไฉนคุณพี่ไม่ไปค้า.....

สมัยก่อนวันที่ 17 ตุลาคม ทีไรฉันต้องยกหูโทรศัพท์โทรไปบ้านครูจินตาทุกปี ปีไหนครูไปอยู่กับพี่แจ้วที่เมกา ก็ส่งการ์ดข้ามทวีปไป มารู้หลัง ๆ ว่าครูวรรณดีก็เกิดวันเดียวกันแถมปีเดียวกันอีกต่างหาก เลยได้อวยพรครูเป็นแพคคู่  มีอยู่ปีหนึ่งนัดครูวรรณดีว่าจะพาครูจินตาครูชัชว์ไปเที่ยวบ้านครูวรรณดี แต่ไม่ได้คอนเฟิร์มแน่นอน พอถึงวันนั้นก็ขับรถไปบ้านครูวรรณดี 

“อ้าวแล้วครูจินตา-ครูชัชว์ล่ะ” ครูวรรณดีถาม

“ครูจินตา-ครูชัชว์ทำไมเหรอคะ” ยังไม่รู้ตัว 555555

“ลืมได้ไงนี่? ไปเลย ไปรับครูสองท่านมาเลย” สั่งเสียงเด็ดขาด

เฮ่อ....เลยต้องขับรถมารับครูจินตา+ครูชัชว์ที่อยู่แถวบ้านฉัน เพื่อไปบ้านครูวรรณดี (ฝั่งธน) อีกที  ตอนแรกครูจินตาออกแนวงอน จะไม่ปงไม่ไปแล้ว ดีมีครูชัชว์ช่วยง้อ 55555 แต่ก็คุ้มค่ะ เพราะบรรยากาศดีมาก ครู ๆ คุยกันสนุกสนาน มีนพพรถ่ายรูป สมัยก่อนยังไม่มีดิจิตอล ก็ถ่ายหมดฟิล์ม 1 ม้วนเต็ม ๆ แหละค่ะ

Switch กลับมา 2010 ...ปีนี้ ทางสมาคมจัดพาครูไปเที่ยวอยุธยากัน โดยจัดกันล่วงหน้า 14 ตุลา ไม่ใช่วันเกิดสัญจรครั้งแรก แต่เป็นครั้งแรกที่ฉันร่วมขบวน เมื่อคืนก็นอนดึก เพราะแก้วจะทำการ์ดวันเกิดให้ครู ต้องนั่งกันหน้าคอมคนละเครื่องคนละบ้าน ทำกันเสร็จ แก้วดันสั่งปริ๊นต์ไม่ได้ กว่าจะรู้เรื่องก็เกือบเที่ยงคืน ตื่นมาตี 5 เพื่อเตรียมตัว ป๊ากมารับประมาณ 6 โมงกว่า 7 โมงเพื่อไปวัฒนา

มาถึงก็ส่งเสียงทักกันเจี๊ยวจ๊าว เพราะไม่ได้เจอพี่ ๆ นักร้องเลยตั้งแต่ตอนกลับมาจากเซี่ยงไฮ้ ออกจะคิดถึงอยู่ คนเคยเจอกันทุกจันทร์ ไม่ได้เจอมาหลายจันทร์แล้วก็ให้หวั่นไหว เกือบปันใจไปเป็นอื่นซะแล้ว 5555555  เสียดายพี่หนิงไม่ได้มาเพราะติดภารกิจชวนป๋วยปี่แปกอ และยังมีอีกหลายคนที่ทำงาน ไม่สามารถจะลางานมาได้

ขึ้นรถกันเรียบร้อยแล้ว รถโค้ช 2 ชั้น 2 คันก็ได้ฤกษ์ออกจากวัฒนา มีการประชุมสวว.สัญจรด้วย  เดือนนี้ได้ร่วมขบวนประชุมสัญจรสองครั้ง แต่ไม่ได้เข้าประชุมกับเขาทั้งสองครั้ง 555555 ครั้งแรกของชมรมผู้รู้คุณแผ่นดิน ครั้งนี้...ของสมาคมศิษย์เก่าวัฒนาฯ  ช่างเป็นบุคคลสำคัญเสียนี่กระไรเรา 55555  แรก ๆ ก็นั่งอยู่หน้ารถ คุยแต่กับป๋าจักร ป๊าก แก้ว พี่เก็จ พี่ติ๋ง คุยไปก็แอบมองไปด้านหลัง ๆ เผื่อจะจำใครเขาได้บ้าง 55555555 ปรากฏว่าเห็นพี่โอ๊ะนั่งกลาง ๆ พี่แด๋ง พี่ตุ้ย พี่แจน และท้ายรถพี่เอ๊ะ

ความที่สมาธิสั้น ก็เดินไปคุยกับพี่แด๋งมั่ง พี่เอ๊ะมั่ง  ย้อนกลับมาคุยกับพี่ติ๋ง-พี่เก็จ-แก้ว-ป๊ากมั่ง  ข้ามพี่ ๆ ที่ไม่รู้จักไป ๆ มา ๆ จนพี่ ๆ เขาคงนึกรำคาญอยู่ไม่น้อย 55555 แบบว่าไม่คิดจะคุยกับฉันมั่งเหรอไง?

ใช้เวลาไม่นานก็ไปถึงร้านอาหาร ยังไม่ทันรู้สึกหิวเลยค่ะ ก็ถ่ายรูปคนนั้นคนนี้ไปตามประสา ช่วงนี้มีพี่ ๆ หลายคนนั่งรถมาจอยกันที่ร้าน แล้วแยกย้ายกันกลับไม่ได้ตามไปตลอดโปรแกรม  พี่เจนบอกเหมือนกันว่าให้แอด fb พี่ ๆ ไว้ แต่ไม่มีโอกาสได้คุยกับพี่ ๆ ทั้งหลายเลยค่ะ ตามสายตากะเอาน่าจะมีคนร่วมงานเฉียดร้อยคนได้มั้งคะ มีครูสมจิตต์ ครูฉันทนากับครูอาวุโสท่านอื่น ๆ ที่หนูไม่รู้จักชื่อก็มาด้วยค่ะ แต่คงมารถตู้มั้งคะ เพราะไม่เห็นอีกเลยหลังจากออกจากร้านอาหาร มาและจากไปอย่างลึกลับ

พี่นีย์เป็นพี่หัวโต๊ะอีกครั้ง  ลูกโต๊ะประกอบด้วยพี่ติ๋งพี่เก็จพี่รู้ธหลานพี่นีย์ 2 คน ป๊ากแก้วและฉัน  พี่จ๋องอนมากเพราะไม่มีที่ให้เขานั่ง พี่หนิงขา...ได้กินกุ้งเผื่อพี่หนิงไปหลายตัวแล้วนะคะเพราะมีเพื่อนที่แสนดีนั่งขนาบซ้ายขวาแกะกุ้งให้ 555555 ครูวรรณดีนั่งโต๊ะข้าง ๆ ท่าทางเอร็ดอร่อยมากค่ะ โต๊ะเราดูเหมือนจะเป็นที่เอ็นดูของโต๊ะอื่น ๆ ไม่น้อย เพราะมีการส่งจานอาหารมาเติมให้อยู่เรื่อย หรืออีกนัยว่าโต๊ะนี้กินเก่งสุด? 5555555

แล้วก็มีการมอบของชำร่วย เป็นคุ้กกี้ค่ะ และถ่ายรูปหมู่ แล้วก็ขึ้นรถเพื่อไปโรงงาน ecco ต่อค่ะ  ตอนนี้ครูวรรณดีขึ้นมานั่งคู่กับป๋าจักรแล้ว  พี่แดง พี่หน่อย พี่จ๋อ ก็ขึ้นมานั่งชั้นสองเช่นกัน ส่วนพี่เจนขึ้นมาแป๊บเดียว ก็ลงไปนั่งชั้นล่าง  คงมีธุระคุยกับใครมั้งคะ  ทริปนี้ไม่ค่อยได้คุยได้เล่นกับพี่เจนเลย  พี่เจนบอกภายหลังว่าวันนั้นเป็นไข้ ไม่สบายเล็กน้อย

นั่งรถนานผิดปกติ ...เพราะคนขับรถหลงทางค่ะ หาทางไปโรงงาน ecco ไม่เจอ  กว่าจะไปถึงก็นั่งรถจนเบื่อไปตาม ๆ กัน บางคนอาจจะแอบปวดฉี่  พอไปถึงโรงงาน  ใครใคร่ซื้อรองเท้า ก็ซื้อ ใครไม่ใคร่ซื้อก็นั่งรอบ้าง เดินดูคนอื่นซื้อ และออกความเห็นโดยไม่มีใครขอบ้าง (จะใคร..ถ้าไม่ใช่ฉัน 555555) ถ่ายรูปบ้าง  เป็นครั้งแรกที่พี่หน่อยโพสต์ท่าให้ถ่ายรูปโดยไม่ได้ขอ 555555 เลยเบลอเลย 555555  หลังจากเพิ่มยอดขายให้ ecco ไป 10 ล้านแล้ว ก็ได้เวลาออกจากโรงงานเพื่อไปตลาดน้ำ  ecco ถึงกับหลั่งน้ำตา(ฟ้า) ขอบคุณคณะลูกค้าจนเปียกไปตาม ๆ กัน  เดินมาขึ้นรถ เห็นพี่นีย์อยู่บนรถอีกคัน เลยบอกพี่จ๋อให้ถ่ายรูป ทั้งกระโดด ทั้งโบกมือเรียกให้พี่นีย์หันมายิ้ม แต่พี่นีย์ก็ไม่รู้เรื่องสักที  พี่จ๋อเลยกลายเป็นปาปารัสซี่ แถมจับภาพเด็ดพี่นีย์ได้ 1 ภาพอีก เหตุผลที่พี่นีย์อยู่รถอีกคัน เพราะพี่นีย์เอาหลานมาด้วย ถ้านั่งคันนี้อาจจะดูแลหลานไม่ทั่วถึงมั้งคะ จะใช่หรือไม่ต้องไปถามพี่นีย์เองค่ะ 55555

มาถึงตลาดน้ำ ฝนก็ยังไม่หยุด แต่ก็แค่ปรอย ๆ วันนี้คนมาเที่ยวเยอะมากค่ะ จึงต้องจอดรถไว้ที่ถนนใหญ่แล้วเดินกันเข้าไป พี่จ๋อฝากป๋าจักรให้ช่วยดูแล เอ้อ...ฝากผิดคนแล้วพี่จ๋อ 555555 ถนนลื่น ๆ ยังงี้อ่องยังเอาตัวไม่รอดเลยอ่ะ  ผู้ใหญ่เดินกันเก่งน่าดูค่ะ พอมาถึงตลาดน้ำจะมีเนินนิดหน่อย ป๋าจักรแทนที่จะเดินไปทางบันได กลับปีนเนินขึ้นไป ทำท่าจะหงายเก๋งลงมา ทั้งฉัน ทั้งบุ๋ม (ลูกสาวพี่เจน) ถลาเข้าไปแทบไม่ทัน เง้อ...คุณป๋า....พอขึ้นไปได้ก็ยังเดินดุ่ย ๆ ตรงไป อย่างกับจะไปเข้าเวรประจำป้อมกรุงศรีฯ  ฉันซึ่งบังเอิญเป็นคนอยู่ถัดจากป๋าก็เลยต้องซอยเท้าก้าวตามประชิดด้วย

ชายชาติทหารเก่า เดินไวจริง ๆ ค่ะ รู้ตัวอีกที เหลือป๋าจักรกับฉัน...ตกอยู่ในวงล้อมของศัตรู...เอ๊ย...คนแปลกหน้า  เฮ่ย...หายไปไหนหมดเนี่ยะ ไหงเหลือฉันกับป๋าจักรสองคนฟระ...555555 กรำแล้วตรู  ป๋ายังไม่หยุดเดินเลยค่ะ เอ้อคุณป๋าขา...กินน้ำไหมคะ? 555555 จะได้ชะลอรอคนอื่น ๆ แต่ป๋าจักรบอก..ไม่หิว...เดิน ๆ มาเรื่อย ๆ เจอพี่บุษกรกำลังเลือกซื้อขนม...ดีจัง เจอแล้ว 1 คน ป๋าขา เอาขนมไหมคะ...ป๋าจักรบอก..ไม่หิว...5555555 ไม่หิวก็แวะกินหน่อยไม่ได้เหรอคะ เอ้อ...หันมาอีกที พี่บุษหายไปแล้ว...ทำไมหายตัวไวจัง เดิน ๆ ไปได้หน่อย เห็นป๋าเดินช้าลง...ป๋าขา เมื่อยป่ะคะ นั่งก่อนไม๊คะ...ป๋าจักรส่ายหน้าเป็นคำตอบสุดท้าย  -*-

ทีนี้เลยบอกป๋าจักรว่า..ป๋าจักรจำทางได้หรือเปล่าคะ หนูจำไม่ได้อ่ะ ...555555 คราวนี้ได้ผล ...ป๋าจักรหยุดเดิน มองหน้านิ่ง ๆ ไม่รู้คิดอะไรอยู่ ไม่อยากเดา 5555555  สักพักป๋าจักรก็ตัดสินใจขึ้นสะพาน...เอ้อ...ป๋าขา หนูว่าอย่าขึ้นดีกว่านะคะ คือถ้าป๋าตกกะไดเนี่ย หนูไม่มีปัญญาช่วยป๋านะคะ.... คิดในใจค่ะ ป๋าจักรไปอยู่ที่สะพานเรียบร้อยแล้ว

พี่จ๋อหายไปไหนเนี่ยะ 555555 ทำไงดี ๆ เฮ้อ พอขึ้นสะพานข้ามน้ำไป มันก็เป็นเกาะ คุณป๋าเดินมั่วได้ใจมากค่ะ ทีนี้ฉันงงของจริงแล้ว เพราะอีตอนที่มาสำรวจกับพี่เจน ก็ไม่ได้เดินขึ้นสะพานเลย กรำจริง ๆ 55555 ป๋าจักรเริ่มเหนื่อยแล้ว...สีหน้าบอก พอดีเดินมาถึงที่เขามีนวดเลยถามป๋าจักรว่า...นวดไหมคะป๋า 555555 แน่นอนว่าป๋าจักรเซย์โนลูกเดียว เดินมาได้หน่อย มาถึง..ที่ไหนก็ไม่รู้ รู้ตะว่ามองไปรอบ ๆ มีแต่น้ำ 555555 แต่มีศาลา มีต้นไม้และมีที่ให้นั่งหย่อนใจ คราวนี้ป๋าจักรยอมนั่งพัก

อ้าว...เจอแล้ว ครูวรรณดีกับหลายๆ  คน...แต่...แต่...พวกเขาอยู่ในเรือ  พวกเราอยู่บนเกาะ 555555 โบกมือช่วยด้วย ๆ เราสองคนหลงทาง แต่พวกนั้นคงนึกว่าเราทักทาย เลยโบกมือทักตอบ ....ถ่ายรูปแก้เซ็งดีกว่า 55555

ตอนนี้เจอเกือบทุกคนเลย แต่ในเรือที่ผ่านไป 2 ลำ กับอีกฝั่งคลอง 555555 จะกลับไงเนี่ยะ แง๊ ๆ  แต่สรุปแล้วก็กลับได้แหละค่ะ เว่อร์ไปงั้นเอง อิอิ

หลายคนหิ้วกันคนละถุง สิบถุง อ่องกับป๋าจักรไม่มีอะไรเลย 55555 ขากลับก็ขอเมลพี่โอ๊ะ ถึงได้รู้ว่าพี่ที่นั่งรอบ ๆ พี่โอ๊ะคือพี่รุ่น 99 ...ตื่นเต้นมากเพราะได้เจอเพื่อนพี่ตุ้มเพิ่ม  ความรู้สึกช้าไหมคะ 55555 จะถึงบ้านอยู่แล้วเพิ่งมาทำความรู้จัก  โดยเฉพาะพี่แก้วเขมจิราผู้เกือบจะได้เป็นหัวโต๊ะ ถ้าไม่ใช่เพราะเจี๊ยบดึงไปนั่งโต๊ะพี่อ้นซะก่อน เลยนั่งคุยกับพี่ ๆ อยู่ตรงนี้นานหน่อย แล้วก็ขอถ่ายรูปพี่ ทั้งสามไปฝากพี่ตุ้มอีก 1 รูป ตอนนี้แดดเป็นใจค่ะ สาดแสงมากำลังสวยเลย

พวกเราถึงโรงเรียนโดยสวัสดิภาพ ตอนไปส่งฉันกลับบ้าน ป๊ากบอกฉันว่าวันนี้ครูวรรณดีอารมณ์ดีเป็นพิเศษ น่าจะเพราะครูสบายใจเรื่องสภาฯได้กรรมการชุดใหม่ และประธานสภาคนใหม่ก็เป็นคนที่ครูชอบ คงเป็นของขวัญที่พระเจ้าประทานให้ครู และโรงเรียนอันเป็นที่รักของพวกเรา

พี่เฉิด - พี่หนิงขา ครั้งหน้าอย่าพลาดนะค้า.....
ภาพประกอบดูได้ที่ http://www.facebook.com/home.php?#!/album.php?aid=292014&id=587560548 
และ http://www.facebook.com/profile.php?id=1014205787&v=photos#!/album.php?aid=2080778&id=1014205787