วันศุกร์ที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2560

อานิสสงส์แห่งโพชฌังคปริตร

อานิสสงส์ของการสวดมนต์อย่างจริงใจและจริงจังนั้นมีจริง. พิสูจน์แล้วค่ะ. ตั้งแต่ปีทีแล้วที่ท่านผู้หญิงไม่สบายมาก ด้วยความห่วงใย จะขอเจ็บป่วยแทน ก็ไม่สามารถจะติดต่อรับโอนได้ที่ไหน. จะไปรักษาให้ก็ไม่มีวิชาแพทย์. หมดหนทางที่จะบรรเทาความร้อนรุ่มวุ่นวายเข้า ก็เลยขอให้ผู้ที่เราคิดว่าเคร่งครัดทางศาสนาช่วยกันอธิษฐานและสวดมนต์ให้ท่าน 
แก้ว. พี่สวดเองสิคะ ท่านจะได้รับพลังแน่ เพราะพี่รักและผูกพันกับท่านมาก
อ่อง. สวดไม่เป็นง่ะ. ในชีวิตสวดเป็นแค่นะโมตัสสะ
แก้วส่งคลิปเสียงบทโพชฌงค์มาให้. ฟังครั้งแรก โห! อ่านตามไม่ทัน ลิ้นมันพันกันวุ่นไปหมดค่ะ. แต่ก็ไม่ย่อท้อ พยายามมันทั้งวันทั้งคืนที่อยู่บ้าน ไม่ช้าไม่นานก็พออ่านตามได้ เวลาจะสวดก็เปิดคลิปอ่านตามเสียงสวดไป นับว่าโชคดีที่เสียงสวดนั้นดังชัดเจน และจังหวะค่อนข้างช้า 
ต่อมา ได้มีโอกาสไปทำบุญกับแม่และตี๋เล็กที่วัดยานนาวา หลวงพ่อท่านส่งหนังสือเล่มนี้ให้ ก็เอามาอ่าน ได้เข้าใจความหมายในทุกๆคำที่สวดไป และสวดคล่องขึ้น. วันหนึ่งได้เข้าไปกราบเยี่ยมท่านที่ศิริราช ไปถึงก็คุยเลยว่าสวดโพชฌงค์ให้ท่านทู้กวัน ท่านก็ว่าไหนสวดให้ฟังซิ เราอึ้งรับประทานสิ ไม่ได้เตรียมพร้อม ไม่คิดว่าท่านจะให้สวดให้ฟัง รู้สึกเขินเพราะไม่เคยสวดให้ใครฟังมาก่อนค่ะ แต่เอานะ เพื่อท่านผู้หญิงผู้เป็นที่รักสูงสุด แค่นี้ทำให้ได้อยู่แล้วค่ะ จัดแจงงัดโพยขึ้นมา (พกติดตัวตลอด) ท่านก็ค้านว่าไม่เอาสิ ห้ามอ่านโพย. หา!! No โพย. ท่านขา อ่องแค่อ่านได้ลิ้นไม่พันกันก็ทึ่งตัวเองจะแย่แล้วนะคะ ท่านก็ขึ้นเลยค่ะ. โพชฌังโค สะติสังขาโต... เราตามไม่ได้ ท่านเลยสวดเองจนจบท่อนแรก ก็อุตส่าห์แย้งทันที ยังไม่จบค่ะ ท่านเลยสวดต่อให้ฟังจนจบ โดยมีอ่องฟังไปยิ้มไปด้วยความปลาบปลื้ม เพราะก่อนหน้านี้พี่แดงปริศนาเคยพูดว่า บทสวดมนต์นี้ ถ้าอ่องสวด ท่านจะได้รับ ๒๐%แค่นั้น ซึ่งเราก็เลยบอกงั้นสวดไปเยอะๆ ๒๐หลายครั้งก็เป็น๑๐๐ได้ล่ะน่า พี่แดงบอกต่อว่าถ้าลูกสวด พ่อแม่ก็จะได้ ๗๐-๘๐ แต่ถ้าตัวผู้ป่วยสวดเอง ก็ได้๑๐๐. รู้สึกดีใจค่ะเพราะการที่ท่านสวดให้ฟังจนจบอย่างไพเราะนี้ แปลว่าท่านน่าจะสวดมานานแล้ว.  แต่ถึงกระนั้น ก็กลับมาสวดต่อเสริมพลังให้ท่าน ๒๐ ก็ไม่เป็นไร. ภาษิตจีนว่ากำไรน้อยไม่น้อย น้ำฝนหยดหนึ่ง หลายๆ ๆ ๆ หยดก็กลายเป็นมหาสมุทรได้ กลับจากรพ คราวนั้นมีกำลังใจที่จะมุมานะสวดมนต์ให้ท่านมากขึ้น ถึงกับเดินทางไปนั่งสวดกับอากงอาไท่ที่บางนาทุกวัน จนวันหนึ่งก็จำได้เอง พร้อมๆกับข่าวดีว่าท่านผู้หญิงได้รับการผ่าตัดเรียบร้อย และปลอดภัยดี. ทีนี้จากที่สวดอย่างพะวักพะวง ก็เป็นสวดด้วยความสุข สวดเสริมกำลังให้ท่านแข็งแรงขึ้น. จนวันหนึ่งท่านให้เลขาโทรมาบอกว่าถ้าอยากจะไปหาท่าน ก็เข้ามาได้ ออกเดินทางจากบางนาไปศิริราชในทันทีค่ะ ไปถึงเห็นท่านกำลังเดินออกกำลังกาย ก็เข้าไปกราบและกอดท่านด้วยความชื่นใจที่สุด ท่านพูดในทำนองว่าขอบคุณที่สวดมนต์ให้กำลังใจท่าน ฟังแล้วก็ยิ่งปลื้ม ยิ่งมุมานะ. 
แล้ววันหนึ่งความเพียรก็เป็นผล. อยู่ๆ วันหนึ่งลืมตาตื่นขึ้นมา. บทสวดโพชฌงค์ก็ชัดเจนในหัวทั้งบท. วินาทีนั้นดีใจมากค่ะ ที่ต่อไปจะได้พูดอวดกับท่านได้เต็มที่ว่าสวดมนต์ให้ท่าน วันหนึ่งก็ได้มีโอกาสสวดมนต์ให้ท่านฟังด้วยตัวเอง. แบบ no โพยค่ะ ภาพที่ท่านนั่งหลับตา พนมมือฟังเราสวด. เป็นภาพที่จะติดตรึงในความทรงจำไปอีกนาน เป็นภาพที่ก่อให้เกิดปิติและความชื่นใจยิ่ง 
การที่ท่านผู้หญิงฟื้นตัวเร็ว. และยังงดงามแม้ในยามที่ท่านเจ็บป่วยนั้น คงไม่ใช่เรื่องของบุญอย่างเดียว. และแน่นอนว่าไม่ใช่แค่การสวดมนต์. แต่เชื่อว่าท่านได้ปฏิบัติตนตามหลักโพชฌงค์ ๗ ประการ จำได้ว่าช่วงที่ท่านพักที่ศิริราช. สังเกตเห็นท่านเบื่ออาหาร แต่คิดเอาเองว่าท่านไม่อยากกินอะไรที่ต้องเคี้ยวเพราะมันอาจจะกระทบกระเทือนเจ็บแผลผ่าตัด วันต่อมาจึงแวะหาซื้อซุปข้าวโพดไปฝากท่าน ซึ่งได้ขอให้ร้านปั่นให้เนียนเป็นพิเศษ เมื่อมาถึงท่านเพิ่งกินเสร็จ แต่มองดูในจานแล้วเหมือนท่านไม่ได้กินเลย ก็เข้าไปกราบท่านแล้วเล่าให้ฟังว่าซื้อซุปถ้วยนี้ที่ตึกปิยการุณ แล้วนั่งรถบริการระหว่างตึกมาตึก๘๔ปี เนื่องจากเดินมาไม่เป็นเพราะไม่คุ้นกับร.พ. ระหว่างทางได้พยายามประคบประหงมให้ซุปยังคงความอุ่นไว้อย่างไร พูดง่ายๆว่าพรรณาถึงความยากลำบากที่จะได้มาซึ่งซุปถ้วยเล็กๆนี้ ท่านชะโงกดูซุปแล้วบอกขอหลอด แล้วกินซุปเกือบหมดถ้วย ทำเอาคนดูแลแปลกใจเพราะเขาเพิ่งพูดกับเราว่าท่านไม่กินหรอก. ฟังแล้วก็ชื่นใจว่าท่านทราบว่าเราปรารถนาดีกับท่าน และท่านก็เมตตารับความปรารถนาดีนั้น 
หนึ่งปีต่อมา ก็สวดบ้างไม่สวดบ้างเพราะพอเห็นท่านแข็งแรงดีแล้ว ก็ชักขี้เกียจ แต่ช่วงสงกรานต์ตามสวว. เข้าไปกราบท่าน ช่วงนี้อากาศร้อนจัด จึงได้เห็นท่านไม่สบายเป็นครั้งแรก รู้สึกตกใจมากที่เห็นอาการเดินขาอ่อนแล้วเป็นลมไปต่อหน้าตาต่อหน้า ยังดีที่กำลังจูงท่านอยู่ท่านจึงไม่ได้ล้มลงไป เมื่อได้ส่งท่านขึ้นไปพักผ่อนบนห้องเรียบร้อยแล้ว กลับถึงบ้านก็สวดมนต์ให้ท่านทันทีและสวดทุกเช้าเย็นนับแต่วันนั้นมาไม่เคยขาด 
ต่อมาคุณแม่หกล้มต้องผ่าตัดสะโพก ได้นำคุณแม่สวดมนต์ ก่อนเข้ารับการผ่าตัด คุณแม่ปลอดภัยและฟื้นตัวเร็วจนหมอชม 
ความที่เรานั้นจบด้วยสัพเพสัตตา เลยทำให้เป็นคนไม่เบียดเบียนชีวิตสัตว์ไปโดยปริยาย. ปกติเจอแมลงน้อยใหญ่เป็นต้องกำจัด ไม่ยอมอยู่โลกเดียวกัน. แต่เดี๋ยวนี้ ถ้าเจอแมลงในห้อง จะค่อยๆกอบไว้ในมือแล้วเอาไปปล่อยนอกห้องแทน ยังไม่ชอบนอนร่วมห้องกันค่ะ และยังหมั่นทำทานบริจาคอยู่ตามโอกาสต่างๆ โดยมักจะทำในนามของบุคคลอันเป็นที่รักที่คิดถึง การสวดมนต์บ่อยๆยังทำให้เราเกรงกลัวละอายต่อบาปมากขึ้นอีกด้วย
เขียนมายืดยาว เพื่อจะบอกว่าด้วยความรัก ความศรัทธา และเชื่อมั่นที่แน่วแน่ หากผ่านการตั้งจิตอย่างถูกต้อง ผสานกับการทำดี จะก่อเกิดเป็นพลังงานบริสุทธิ์ที่สามารถช่วยให้เราหรือแม้แต่บุคคลที่เรารักและห่วงใยอย่างแท้จริงหายจากโรคได้ด้วยค่ะ สมกับคำที่ว่า ปาฏิหาริย์แห่งรักนั้นมีจริง

ไม่มีความคิดเห็น: