ข้าวมันไก่สิงคโปร์ที่บ้านยุ้งข้าว

ตอนแรกที่อ่านแผนที่บ้านพี่เจน ความที่พี่เจนไม่พิมพ์เมลภาษาไทย เลยทำให้อ่าน Bann Yoong Khao เป็นบ้านยูงขาว นี่เกรงใจนะ 55555 ที่จริงคิดจะถามพี่เจนว่ายุงบ้านพี่มีสีขาวเหรอคะ แต่พอขับมาถึงหน้าประตู...จึงได้ร้องอ๋อ บ้านยุ้งข้าวนี่เอง  ชื่อบ้านเท่ห์ดี ไว้มีโอกาสจะถามความเป็นมาสักหน่อย

พี่เจนชวนมากินข้าวมันไก่สิงคโปร์ค่ะ  ตั้งแต่เกิดมาก็ไม่เคยกินข้าวมันไก่สิงคโปร์ เคยกินแต่ข้าวมันไก่ไทยแลนด์  มีพรายกระซิบว่าพี่เจนทำอาหารอร่อย  แต่ด้วยความจำสั้น...จำไม่ได้แล้วว่าใครคือพรายตนนั้น

เราสองคนมาถึงก่อนใคร ๆ เป็นครั้งแรกที่ป๊ากไม่สาย 555555 ปกติต้องโผล่ไปเป็นคนสุดท้าย ฉันก็เลยถือวิสาสะเดินถ่ายรูปนอกบ้านพี่เจน เพราะพื้นที่กว้างมาก มีสวนปลูกมะม่วง มีบ่อเลี้ยงปลา แต่ไม่มีเล้าไก่

สักพักแขกก็ทยอยกันมา มีพี่บุษ พี่จ๋อ และบรรดาครูอาวุโส ทั้งที่ฉันรู้และไม่รู้จัก ก็เข้าบ้านกัน บ้านพี่เจนสลับซับซ้อน เพราะตอนที่ฉันออกจากห้องกินข้าวมา แล้วจะกลับเข้าไป หลงค่ะ...หาประตูไม่เจอ 5555555 ยืนงงอยู่พักหนึ่ง ก็มีคนผ่านมาให้ถามทาง 55555555  เรื่องจริงนะ ไม่ได้เว่อร์

เพิ่งรู้ว่าเป็นวันเกิดคุณแม่พี่เจน พี่เจนเลยชวนพวกเราและครู ๆ หลายท่านมากินข้าวมันไก่กัน  คุณแม่พี่เจนบ่นเสียดายที่ละมุดยังไม่สุก  ฉันก็ชอบกินมากเลยละมุดเนี่ยะ แต่ถึงละมุดไม่สุก ก็มีมะม่วงสุกเสิร์ฟค่ะ  อร่อยมากมาย

แขกมาถึงแล้วแต่อาหารยังไม่พร้อม ทุกคนก็เลยรวมตัวกันร้องเพลง ดนตรีมีอยู่ในหัวใจวัฒนาจริง ๆ ฉันไม่ร้องเพลง ก็นั่งเชียร์ 55555 ร้องเพลงจบก็ประสาคริสเตียนที่ดี ต้องมีอธิษฐานเปิดงาน ครูวรรณดีถูกเลือกให้เป็นคนนำอธิษฐาน ครูบ่นขำ ๆ ว่าเป็นคนแก่นี่ไม่ดีเลย ถูกใช้ทุกที 55555555 แต่ก็เต็มใจนะคะ
และแล้วเวลานี้ที่รอคอยก็มาถึง  เวลากินข้าวมันไก่ไงคะ 555555 นอกจากข้าวมันไก่สิงคโปร์แล้ว ก็ยังมีสลัดสิงคโปร์ด้วยค่ะ พี่เจนทำเยอะมากกกก มื้อนี้สังหารไก่ตายไป 3 ฝูงครึ่งได้มั้ง  ตบท้ายด้วยมะม่วงสุก และเค้กไอติม อิ่มหนำกันถ้วนหน้า ขอให้เจ้าภาพจงเจริญ เย้ ๆ ๆ ๆ
 
เสียดายไม่มีภาพอาหาร เพราะมัวแต่กิน ไม่ทันได้ถ่ายรูปไว้ค่ะ มีแต่รูปพี่เจนสับไก่
 
สิ่งที่น่าสนใจอย่างหนึ่งที่เพิ่งรู้เกี่ยวกับคุณพ่อพี่เจนคือท่านเป็นองครักษ์ที่เสียชีวิตไปเมื่อครั้งปฏิวัติหลายปีก่อน  น่าชื่นชมค่ะ สำหรับผู้ที่สละชีพเพื่อหน้าที่และสิ่งที่ตนคิดว่าคือความถูกต้อง  คนเรามักจะต่อสู้เรียกร้องไป แต่ถ้าจะเอาชีวิตตัวเองเข้าแลกก็คิดดูก่อนแทบทั้งนั้น  เพราะคนเรา อะไรจะสำคัญไปกว่าการมีชีวิตอยู่?  ได้เห็นลายพระหัตถ์ของราชินีครั้งแรกก็ที่บ้านพี่เจนนี่แหละค่ะ  แต่พี่พจน์ไม่ได้ถ่ายรูปมาให้  ถ่ายมาแต่ลายพระหัตถ์ของสมเด็จพระเทพที่แต่งกลอนไว้อาลัยคุณพ่อพี่เจนค่ะ