วันจันทร์ที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2554

The Last Mission of the Year

ขอทำดีถวายในหลวง
วันนี้วันที่ 5 ธันวา ตั้งใจไว้ว่าจะทำงานอาสาทั้งหมด 3 วันเพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่ในหลวง แต่เมื่อวานมัวโอ้เอ้แถว Terminal 21 เลยไม่ได้ทำ วันนี้ก็เลยออกจากบ้านตั้งแต่ 9 โมงกว่า ไปถึง..สถานที่เรียกอะไรก็ไม่รู้ 555555 เอาเป็นว่าอยู่ข้าง ๆ รร.สาธิตปทุมวันค่ะ ตอนแรกนึกว่าจะอดทำซะแล้ว เพราะดันเข้าผิดประตู มหาวิทยาลัยจุฬาร้าง!! มีรปภ.อยู่คนเดียว เดินคอตกออกมา อุตส่าห์มาตั้งไกลอ่ะ พอเดินผ่านรร.สาธิต ก็เห็นอีกประตู มีป้ายเขียนว่า “กรอกน้ำมันตะไคร้หอมเชิญด้านในค่ะ” ฮิ้วววว ฮูเล่ย์!!!!
เปลี่ยนสีฟ้อนต์ดีกว่า 5555 สงสารตาผู้อ่าน งานวันนี้คือ กรอกน้ำมันตะไคร้หอมไล่ยุง นอกจากจะทำถวายในหลวงแล้ว แอบหวังว่าตัวเองจะแคล้วคลาดจากยุงกัดไปสักระยะยาว ๆ 5555555  เนื่องจากวันนี้วันวูแมนโชว์ ไปถึงคนยังน้อยมากค่ะ เจ้าหน้าที่ก็ชี้ทางให้เข้าไปดูว่าจะทำอะไรได้บ้าง ไปถึงก็มีคนส่งเหยือกให้ ในเหยือกนั้นมีน้ำมันตะไคร้หอมค่ะ กรอกใส่ขวดพลาสติคแล้ววางเรียงไว้ มีคนทำหน้าที่ปิดฝาค่ะ กรอก ๆ ไป..เริ่มหกแล้ว เพราะล้าข้อมือ เลยวางเหยือก เปลี่ยนไปปิดฝาแทน เบาแรงหน่อย แต่สักพักก็มีเจ้าหน้าที่มาบอกว่าให้หมุนฝาเกลียวแน่น ๆ จะได้ไม่หกค่ะ พอออกแรงหมุนมันก็เจ็บมือ 555555 ทนทำไปร่วม ๆ 2-3 ร้อยขวดได้ ทำทียกถาดไปส่งแผนกต่อไป-แผนกปิดฉลากขวดค่ะ เออ งานนี้ค่อยเบาแรงหน่อย แถมคนน้อยด้วย เลยตัดสินใจนั่งทำตรงนี้ต่อไป
ก็นั่งลอกสติ๊กเกอร์แปะไว้ที่ขวดค่ะ คนเริ่มเยอะขึ้นเรื่อย ๆ มีผู้หญิงสองคนมานั่งข้าง ๆ พร้อมกับลูกหมาชิวาว่าตัวโตกว่าฝ่ามือนิดเดียว น่าฮักนักแหละค่ะ เลยเพลินเลย ทำงานไป เล่นกับหมาไป แล้วจู่ ๆ เจ้าหมาน้อยก็เดินขึ้นมาอาศัยตักอิฉันนอนซะงั้น เจ้าของยังมองงง ๆ 555555 แต่เห็นเราไม่ว่าอะไร ก็เลยไม่ทำอะไร แต่เจ้าชิวาว่าซบหลับตาพริ้มเชียว เล่นเอาฉันเปลี่ยนท่านั่งไม่ได้ เกรงใจหมา 5555555 เจ้าของก็เกรงใจฉันเอาตัวมันลง แต่มันก็ยังเดินมาใกล้ ๆ ส่งสายตาออดอ้อน ฉันก็..เอ้า..ใจดีซะหน่อยเป็นไรไป ตบหน้าตักปุ ๆ  พร้อมบอกอนุญาตว่า “ขึ้นมา” ... เจ้าหมาน้อยกระโดดขึ้นมาทันใด ทำเอาคนที่นั่งทำงานแถวนั้นนึกว่าฉันเป็นเจ้าของ
หน้าตาน่ารักมากค่ะ ตัวนิ้ดเดียวจริง ๆ สงสัยยังเป็น puppy มั้ง มันนอนซบนิ่งอยู่อย่างนั้น นิ่งจริง ๆ ค่ะ ก้มลงมองก็เห็นมันกรอกตามองพวกเราทำงาน แต่ตัวไม่ขยับเท่านั้นเอง บางทีก็พริ้ม ๆ ตาเหมือนจะหลับ  แปลกนะตอนที่ชิวาว่าน้อยนอนบนตักฉัน ฉันกลับไม่รู้สึกเมื่อยอะไรเลย คนรอบ ๆ เขาขยับขา เปลี่ยนท่านั่งกันไม่รู้กี่รอบ แต่ฉันสามารถนั่งขัดสมาธิท่าเดียวได้นานโดยไม่รู้สึกว่าจะต้องเปลี่ยนท่าเลย (เกรงใจหมาขนาดนั้นเลยเหรอ? 555555)
เจ้าของนั่งทำไป มองหมาตัวเองสลับกับมองฉันไป แล้วก็คงคิดถึงหมาตัวเอง เลยเอาคืน คงกลัวว่าเดี๋ยวหมาไม่ยอมกลับมั้ง 55555 พอหมาไป..สักพักฉันเหลือบดูนาฬิกา โห..นั่งทำตรงนี้ 3 ชั่วโมงได้มั้งเนี่ยะ  ตอนนี้คนก็ทยอยเดินเข้าช่วยเรื่อย ๆ จนจากที่นั่งกันหลวม ๆ เริ่มขยับชิดจนชักแออัดแล้ว ฉันก็เลยลุกเปลี่ยนอิริยาบถ เพราะตอนนี้ 15.15น. แล้ว ตั้งแต่ออกจากบ้านจนตอนนี้ยังไม่ได้กินอะไรเลย ไม่ว่าน้ำหรืออาหาร  เลยเดินไปดูว่ามีอาหารอะไรให้กิน แต่ก็ไม่รู้สึกหิว เพิ่งรู้สึกเมื่อยค่ะ เห็นว่าคนเยอะแล้ว และวันนี้ก็ทำไปหลายร้อยขวดแล้ว ทำตั้ง 4 ชั่วโมงไม่ได้หยุด บ้าพลังมาก 555555 ชอบตรงที่ไม่มียุงมากวนใจเลย เพราะอยู่ในดงน้ำมันไล่ยุง อยากชวนกลุ่มนี้มาทำต่อที่บ้านจัง 5555555
ขากลับนี่ก็เดินน่าดู เดินจากประตูรร.สาธิตไปสยามสแควร์ เพื่อไปขึ้นรถเมล์หน้าสยามเซ็นเตอร์  มาต่อรถ 133 หน้าวัดธาตุทอง แต่พอรถเลี้ยวตรงแยกจัสโก้...โหรถติดมากค่ะ เลยลงแล้วเดินไปขึ้นสองแถวที่หน้า Max Value ดันขึ้นผิดคันอีก 555555 ขนาดใกล้จะถึงบ้านแล้วนะนั่น
ถึงบ้านอย่างเหนื่อย และท้องหิว-คอกระหาย แต่ก็อิ่มใจอย่างยิ่งค่ะ...