ไปบ้านปอมที่ศรีราชาทีไร ก็ทักหมาบ้านเขาก่อนเจ้าของบ้านทุกที จนเจ้าของบ้านชักน้อยใจ 5555555 บ้านปอมมีหมา 2 ตัว หมาไทยธรรมดาสีน้ำตาลชื่อกล้า ส่วนเจ้าตัวสีขาว เป็นหมาบางแก้ว ชื่อนำโชค
เจ้ากล้าเป็นหมาไทย เมื่อก่อนหุ่นเพรียว แต่ตอนที่ฉันไปเห็นนี่ นอกจากอ้วนตุ้มต๊ะ ตุ้มตุ้ยแล้วหางยังกุดอีกต่างหาก เวลาออกไปเดินเล่นแล้วมันอยู่ข้างหน้า ดูบั้นท้ายมันเหมือนสิงโตทะเล ก็แล้วทำไมหมาไทยถึงได้หางกุดล่ะ มีที่มาค่ะ
ตอนเล็ก ๆ กล้าชอบกัดกินผ้าขี้ริ้วค่ะ ทีนี้พอกินเข้าไป ก็ต้องถ่ายออกมาถูกไหมคะ อีตอนที่มันกำลังอึ๊เนี่ยะ มันคงออกมาช้าไม่ทันใจหมาวัยรุ่น เจ้ากล้าก็เลยหันไปใช้ปากช่วยดึง...อี๋ แหยะ 555555 ก็ไม่รู้ว่าแฮตทริกอีท่าไหน ไปงับหางตัวเองเข้า ไม่ได้งับเบา ๆ นะคะ เพราะหางขาดรุ่งริ่งทีเดียว!!! เจ้ากล้าก็ตกใจ วันนั้นไม่มีคนอยู่บ้าน มันก็กระโดดข้ามรั้วไปฟ้องเพื่อนบ้าน ให้เพื่อนบ้านโทรตามเจ้านาย เจ้านายกลับมาถึง...โห...พื้นบ้านกลายเป็นสีแดงด้วยเลือดของเจ้ากล้าที่วิ่งหางวิ่นทั่วไปหมด มันจึงกลายเป็นกล้าหางด้วนตั้งแต่นั้นมา
เห็นหูมันไหมคะ รี่ ๆ ไปข้าง ๆ ใช่ไหมคะ เจ้าของเล่าให้ฟังว่า เมื่อก่อนมันเป็นหมาไทยหูตก แล้ววันหนึ่งเพื่อนบ้านก็ทักทายมัน เจ้ากล้านี่เป็นที่รักของระแวกนั้นค่ะ มันขี้ประจบ ชอบกระโดดจูบแก้มสาว ๆ แต่วิธีการกระโดดจูบของมันไม่ทำให้คนล้มนะคะ เพราะมันไม่ได้พาดตัวคน แต่ใช้วิธีกระโดดเอาจมูกชนแบบเฉี่ยว ๆ ที่แก้มน่ะ กลับมาเรื่องหูต่อ เพื่อนบ้านก็บอกว่า...กล้าเอ๊ย..หูตกแบบนี้ไม่เห็นสวยเลย ต้องหูตั้งซิถึงจะดูมีราศี เจ้ากล้าก็ฟังอยู่นาน แล้วเพื่อนบ้านคนนั้นก็เดินกลับบ้านไป ก็ไม่มีใครคิดอะไร แต่พอวันรุ่งขึ้น กล้าหูตก กลายเป็นกล้าหูตั้ง..นับแต่นั้นมา
ฉันฟังนิทานเรื่องนี้ด้วยความขบขัน นึกอยากแกล้งหมาขึ้นมา จึงได้ไปคุยกับมัน 55555555 ฉันบอกว่ากล้า...หูตั้งน่ะเชยแล้ว ไม่เท่ห์หรอก ทำหูตั้งข้าง ตกข้างดีกว่า หรือไม่ก็กาง ๆ ออกไปเลย เขาว่าหูกางนี่เป็นสัญลักษณ์ของความฉลาดนา
มันจึงกลายเป็นหมาหูรี่อย่างที่เห็นตั้งแต่นั้นมา...เพราะทำตั้งข้าง ตกข้างไม่เป็น...เหลือเกินนะคนเราไปทำให้หมาสับสนชีวิต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น