วันอาทิตย์ที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2554

ไข่เจียวสีม่วง

อร่อยแบบสวย ๆ
ทำอาหารยาก ๆ มาหลายมื้อแล้ว วันนี้มาทำอะไรที่พื้น ๆ ง่าย ๆ แต่ไม่ธรรมดามั่งดีไหม?
ครั้งแรกที่ฉันกินดอกอัญชันสด ๆ คือที่บ้านพี่แดง (ปริศนา รามสูต) พี่สาวร่วมสถาบันผู้แสนอารี... ตอนที่เห็นดอกอัญชันขึ้นโต๊ะในจานผัก ก็นึกว่าพี่เขาใส่มาประดับให้สวย ๆ  ฉันเคยรู้ว่าเขาใช้ดอกอัญชันมาคั้นเอาน้ำไปหมักผมก่อนสระ จะทำให้ผมขาวกลับดำเป็นธรรมชาติ แล้วนอกจากนี้ก็ยังเอาไปผสมแป้งทำขนมสีม่วงอมน้ำเงินได้หลายอย่าง เช่นขนมชั้น, ช่อม่วง, ข้าวเหนียวมูล เป็นต้น  สมัยนี้ก็มีผสมน้ำใส่น้ำเชื่อมเล็กน้อยเป็นเครื่องดื่มแสนสวย นอกจากอาหารแล้ว ฉันไม่แน่ใจว่ามีการเอาไปย้อมผ้าด้วยหรือเปล่า? น่าจะมีนะคะ สีออกสวย..
จนอายุ 50 ได้ไปเที่ยวบ้านพี่แดง แล้วเพิ่งรู้แจ้งเห็นจริงว่าดอกอัญชันนั้นสามารถรับประทานสด ๆ ได้ ไม่ก่อเกิดอาการอาหารเป็นพิษให้ปวดท้อง หรือชักตาม่วงแต่อย่างใด ตั้งแต่นั้นมา...เวลาไปบ้านใคร ๆ ที่ปลูกอัญชัน ก็เที่ยวโฆษณาชวนเชิญให้กินดอกกันมาตลอด
จนกระทั่งวันหนึ่ง ไปบ้านพี่เอื้อย (เก็จวรงค์ นุกุลกิจ) นี่ก็พี่สาวร่วมสถาบันอีกคนค่ะ บ้านนี้ปลูกอัญชันต้นใหญ่เชียว ดอกเยอะมากค่ะ เลยบอกพี่เอื้อยว่า ดอกมันกินได้นะคะ แล้วเราก็เด็ดมากินกัน  แต่อีกวัน พี่เอื้อยบอกว่าลองเอามาเจียวไข่ดูดีไหม?
จึงเป็นที่มาของเมนูนี้ ไข่เจียวสีม่วงค่ะ วิธีการก็ไม่ยากอะไรเลย เด็ดดอกอัญชันมาล้าง แล้วสะบัดน้ำ ก่อนจะใส่ในชามไข่ เติมน้ำเปล่านิดนึง น้ำปลาหน่อย ตี ๆ ๆ ๆ รอน้ำมันในกระทะร้อน แล้วก็เทไข่ลงไปเลยค่ะ ทอดตามปกติที่ทอดไข่เจียวนะแหละค่ะ
อาหารพื้น ๆ ง่าย ๆ แต่เราสามารถทำให้มันพิเศษได้ อร่อยหรือไม่? ต้องไปดูบ้านพี่เอื้อยค่ะ ดอกอัญชันที่เคยดก ยามนี้พร่องแพร่งเหมือนขาดธาตุ เพราะอ่องไปทีไรก็ไปเก็บมาเจียวไข่ทุกครั้งไป ถ้าไปบ่อย ๆ บางทีทั้งต้นอาจจะไม่มีดอกให้เจ้าของเชยชมเป็นแน่แท้ เนื่องจากเข้าไปอยู่ในท้องแขกหมด.

ไม่มีความคิดเห็น: